Een mens in de knel
Mensen met ernstige problemen met de regulatie van hun emoties leven vaak in een hel van
onbegrip, zelfveroordeling en schuld, afkeuring en zelfs uitstoting door hun omgeving. Dit kan
resulteren in een uitzichtloze situatie waar niet uit te ontsnappen is. Logisch is dan dat de wens om
toch aan de pijn te ontsnappen groter en groter en uiteindelijk zelfs onontkoombaar wordt.
Zelfbeschadiging of risicovolle suïcidepogingen geven hen vaak een instant verlossing van de mentale
pijn. In die zin is dit gedrag als een logische keuze voor de korte termijn te begrijpen. Maar dit gedrag
leidt op de langere termijn juist tot vervreemding, veroordeling en verwijdering van een vrij,
verbonden en zinvol leven.
Vaak hebben deze mensen een lange geschiedenis van hulpverlening achter de rug met de nodige
teleurstellingen omdat hulptraject na hulptraject onvoldoende helpt, afgebroken wordt of ronduit
mislukt. Vrijwel altijd is sprake van multi-diagnoses en vaak ook problemen op meerdere
levensgebieden, zoals school/werk, wonen, relaties/vrienden. Toegang tot effectieve hulp is vaak
lastig. Zo worden zorgverleners afgerekend op hun kosten per unieke client, terwijl behandeling van
deze groep vaak langdurig en kostbaar is. Nogal eens stranden hulptrajecten omdat bij deze groep
teveel of te intense problematiek samenkomt. De gangbare hulpverlening kan dan onvoldoende
toegerust zijn en overbelast raken. In het meest slechte geval worden deze mensen ook door de
hulpverlening opgegeven als ‘niet meer behandelbaar’. Kortom: bij deze mensen ligt het risico van
drop-out door de client en/of burn-out of push-out door de hulpverlening makkelijk op de loer.
Toegankelijkheid en beschikbaarheid hoogspecialistische GGZ
Als je met levensgevaarlijk verwondingen bij een spoedeisende hulp komt, is er altijd direct
levensreddende hulp beschikbaar. Daar is geen enkele discussie over. Anders is het als het om
psychisch levensgevaarlijke kwetsbaarheid gaat. Dan krijgen mensen na opvang door bijvoorbeeld de
crisisdienst nogal eens te horen: u kunt op de wachtlijst van onze specialistische derdelijnszorg
komen en u bent naar verwachting over een jaar aan de beurt.
Nogal eens trekken mensen van onze doelgroep zich na de crisis terug op hun eigen eiland tot de
volgende crisis met de navenante levensbedreigende risico’s zich aandient.
Deze constatering bracht Wies van den Bosch, na haar jarenlange inspanningen om modelgetrouwe
DGT in de Nederlandse GGZ te verankeren, ertoe effectief bewezen hulp beter toegankelijk en
beschikbaar te maken door het opzetten van een autonoom behandelcentrum met een homogeen
behandelaanbod: modelgetrouwe DGT.
Na 2 jaar voorbereidend werk werd op 20 december 2020 samen met Ursula Witteveen en Jørgen
Nielsen Stichting Nederlands Behandelcentrum Dialectische Gedragstherapie (NB DGT) opgericht met
de bedoeling in april 2021 te starten met de eerste teams in Apeldoorn en Nijmegen. Dat werd
uiteindelijk een jaar later.
Autonoom werken
In kleine, autonoom werkende teams van 6 tot 8 behandelaars die 4 tot maximaal 12 uur verbonden
zijn aan het centrum, wil NB DGT modelgetrouwe DGT beter toegankelijk en beschikbaar maken voor
specifiek onze doelgroep. Omdat vrijwel altijd sprake is van multi-diagnoses, hanteert NB DGT
nauwelijks exclusiecriteria. Verzekeraars en ketenpartners ervaren dit nogal eens als verrassend. NB
DGT doet aan ‘omgekeerde cherry-picking’: de problematiek van cliënten moet voldoende ernstig
zijn. Er moet sprake zijn van daadwerkelijke suïcidaliteit en/of ernstige zelfbeschadiging.
Doordat NB DGT modelgetrouwe DGT biedt en niets anders dan dat, is alles binnen de organisatie
erop gericht de behandelaars maximaal te faciliteren in het uitvoeren van hun werk. Hierdoor is de
organisatorische ruis bij het behandelproces minimaal.
NB DGT wil zich een plek in de keten verwerven tussen de acute en reguliere GGZ, waarbij de ernst
en acuutheid van de problematiek leidend zijn. NB DGT wil bijdragen aan vermindering van de druk
op de GGZ en wachtlijsten en tegelijkertijd de kansen op succes bij vervolgbehandeling vergroten.
NB DGT werkt nu op 4 plaatsen in Nederland: Apeldoorn, Nijmegen, Heerenveen en Dordrecht.
Bedoeling is om in de komende 2 à 3 jaar door te groeien naar een landelijke dekking met ongeveer 8
teams.
Centraal doel bij de behandeling is uiteindelijk dat de client zoveel mogelijk op eigen kracht
(autonoom) een vrij, verbonden en zinvol leven kan gaan leiden.
